Heimkynni við sjó

Sönglagaflokkur fyrir sópran og píanó
1997
Ljóð eftir Hannes Pétursson
ca. 23'

Samið fyrir Ingibjörgu Guðjónsdóttur og Tinnu Þorsteinsdóttur, sem frumfluttu verkið á tónleikum í Listasafni Íslands 19. apríl 1998.

Lagaflokkurinn Heimkynni við sjó (1997) fær heiti sitt af samnefndri ljóðabók Hannesar Péturssonar, skálds. Bókin kom út 1980 og í henni er að finna sextíu ljóð sem öll tengjast með einum eða öðrum hætti heimahögum skáldsins á Álftanesi. Karólína, sem einmitt sjálf býr á þessum slóðum, hefur valið níu þessara ljóða í verk sitt og endurspegla þau öll tengsl mannsins við hið náttúrulega umhverfi sitt. Við sjáum náttúruna með augum skáldisins, sem hann ávarpar og persónugerir eins og jafningja sinn. Selirnir eru vinir hans, hann og tjaldurinn eru tveir steinar sem horfast í augu, og fiskasteinninn sem hann ber heim til sín þráir að komast í fjöruna á ný. Ólíkt mannvirkjunum hafa formin í náttúrunni tilgang af sjálfum sér: Keilir er engum reistur og í flæðarmálinu er steinninn minnisvarði um Ekkert. Yfir öllu hvílir hin svala ró sem jafnvel sauður af sögufrægum stofni fær ekki raskað.
Karólína fangar andblæ ljóðanna, ýmist með beinum myndlíkingum, uppbyggingu formsins eða með framvindu hinnar dramatísku frásagnar. Hlutur píanósins er oftar en ekki að teikna upp þær myndir sem birtast í ljóðunum á meðan frásögnin sjálf liggur frekar hjá söngröddinni. Upphafshljómarnir í Blár þríhyrningur teikna upp form pýramídans, kraftmikið áttundaspil í Fiskasteinn kallar fram "fjörur stórar og veður," og í Selirnir tákngera píanóepísóðurnar hólmana í sjónum útifyrir sem ýmist rísa úr sæ eða hverfa undir brimöldur. Söngröddin flytur orðin umbúðalaust, hendingaskipan fylgir uppbyggingu ljóðanna, og flúr og skraut er víðs fjarri. þetta er þó ekki einhlítt, t.d. í Fiðrildin þar sem söngröddin er í hlutverki fiðrildisins sem flögrar um stráum ofar en hljómar píanósins vekja minningu um kyrrð sumardagsins, og í ljóðinu Flatur steinn þar sem strax í upphafi söngröddin gefst steininum "sem úr greip manns flýgur." Í ljóðinu Tjaldurinn er myndlýsingin ekki eins augljós þar sem í bakgrunni má heyra tvær samhliða laglínur fjarlægjast hvora aðra með því að bilið á milli þeirra er aukið í hvert sinn sem píanóið endurtekur þær. Línurnar liðast þannig í sundur rétt eins og látínan í ljóði skáldsins.
Ingibjörg Guðjónsdóttir og Tinna þorsteinsdóttir frumfluttu þennan lagaflokk á tónleikunum með verkum Karólínu í Listasafni Íslands 19. apríl 1998, og er verkið skrifað fyrir þær.

Hjálmar H. Ragnarsson

Frumflutningur: 19. apríl 1998 í Listasafni Íslands, Ingibjörg Guðjónsdóttir, sópran, Tinna Þorsteinsdóttir, píanó

Útgefið:
smk 13 Karólína Eiríksdóttir - Spil: Ingibjörg Guðjónsdóttir, sópran og Tinna Þorsteinsdóttir, píanó